Medal Policji za Długoletnią Służbę Niemcy 1939

Medal Policji za Długoletnią Służbę (Polizei-Dienstauszeichnung) niemiecki

Nagroda za długoletnią służbę w policji (Polizei-Dienstauszeichnung) była medalem za długoletnią służbę przyznawanym aktywnym członkom niemieckiej policji w okresie nazistowskich Niemiec jako nagroda polityczna. Profesor Richard Klein zaprojektował nagrody, których projekt nieznacznie różnił się w zależności od stażu pracy odbiorcy.

Historia
30 stycznia 1938 r. Adolf Hitler zarządził ustanowienie nagrody dla członków policji, którzy spełnili kwalifikacje oparte na stażu służby. Nagrodę przyznawano w trzech stopniach mężczyznom, którzy służyli przez osiem, osiemnaście i dwadzieścia pięć lat. Projekt wszystkich trzech medali miał insygnia policji, które składały się z narodowego orła otoczonego wieńcem, na awersie. Wszystkie trzy nagrody były ozdobione napisem Für treue Dienste in der Polizei („Za wierną służbę w policji”) na rewersie. 12 sierpnia 1944 r. upoważniono do wyższego stopnia za 40 lat służby. Miał on mieć formę złotego sztabki metalu z liczbą 40 z liśćmi dębu, przymocowanej do wstążki nagrody za dwadzieścia pięć lat. Nie ma żadnych zapisów o tym, aby przyznano ją przed zakończeniem II wojny światowej w Europie.

Aby otrzymać medal, osoba musiała być aktywnym członkiem policji lub „administratorem” w służbie policyjnej. Czas służby wojskowej można było również zaliczyć do całkowitego czasu służby wymaganego do otrzymania nagrody.

Podobną nagrodę za służbę przyznawano Partii Nazistowskiej i Schutzstaffel (SS). Nagrodę za długoletnią służbę partii nazistowskiej przyznawano w klasach dziesięciu, piętnastu i dwudziestu pięciu lat.[5] Nagrodę za długoletnią służbę SS przyznawano w klasach czterech, ośmiu, dwunastu i dwudziestu pięciu lat. Nagroda niemieckich sił zbrojnych, znana jako Nagroda za długoletnią służbę Wehrmachtu, była wydawana na cztery lata (czwarta klasa), dwanaście lat (trzecia klasa), 18 lat (druga klasa), 25 lat (pierwsza klasa) i 40 lat (specjalna klasa 1939).